Gdy zajmujemy się montażem bardziej skomplikowanych konstrukcji, musimy wiedzieć dokładnie jakie narzędzia będą nam niezbędne. Na szczególną uwagę zasługują elementy łącznikowe. W dużej mierze to właśnie od nich zależy, czy nasza konstrukcja będzie stabilna. Wybierając niewłaściwe części, w przyszłości może dojść do uszkodzenia. Zapoznając się z parametrami technicznymi poszczególnych śrub i innych narzędzi, będziemy w stanie dokonać właściwego wyboru.
Zacznijmy może od ich zdefiniowania — są to gwintowane łączniki przeznaczone zazwyczaj do metalu, które wkręcamy do uprzednio przygotowanych otworów. Takie dziury musiały zostać poddane gwintowaniu za pomocą specjalnych gwintowników. Zanim dojdzie do tego procesu, niezbędne jest zastosowanie oleju maszynowego. W przeciwnym razie mogą wystąpić niedoskonałości, które utrudnią wkręcanie śrubek. Na koniec musimy użyć urządzenia zwanego wykańczaka, aby dokończyć obróbkę otworu.
Poszczególne śruby będą się różniły między sobą rozmiarami oraz kształtem ich łba. Ponadto, możemy na nich znaleźć dwie cyfry oddzielone kropką. Są to oznaczenia symbolizujące klasę danej śrubki. Dotyczy ona tego, jak wytrzymały jest dany model. Pierwsza liczba dotyczy odporności na rozciąganie, a druga sygnalizuje limit plastyczności. W praktyce te wartości przekładają się na ilość ciężaru, który możemy zawiesić na danym łączniku. Większe cyfry znajdujemy na częściach przeznaczonych do używania w ogromnych konstrukcjach metalowych. To dzięki nim utrzymywane są w miejscu poszczególne elementy budowli.
Śruby trapezowe są nie tylko wyjątkowo wytrzymałe, ale również łatwe do wyprodukowania. Sprawia to, że za stosunkowo niską cenę możemy zaopatrzyć się w solidne śrubki. Idealnie nadają się do miejsc, w których będą poddawane dużym obciążeniom. Są one produkowane zgodnie z normą DIN 103, która została zharmonizowana z jej odpowiednikiem z ISO. Dostępne są modele ze średnicami wahającymi się pomiędzy 10 a 70 mm. Jej przeciętna długość wynosi do 300 cm. Kierunek gwintu jest zarówno prawo, jak i lewoskrętny. Śruby te wykonywane są ze stali i pozwalają obniżyć współczynnik tarcia. To z tego powodu nadają się do maszyn, w których występują obroty. Maksymalna prędkość, przy której można ich używać, wynosi 300 obrotów na minutę.
Stal węglowa C45 i nierdzewna A2 to dwa główne materiały, z których wykonuje się takie śrubki. Ten drugi rodzaj zapewnia dużą twardość oraz właściwą chropowatość bocznej strony gwintu. Jego trapezowy zarys jest jednym z powodów, dla których używa się ich przede wszystkim w maszynach przenoszących duże obciążenia. Najczęściej stosowane są w połączeniu z nakrętkami trapezowymi. Są to urządzenia o charakterze uniwersalnym. W zależności od wybranego rodzaju możemy je użyć w różnych sytuacjach. Podczas ich produkowania, najlepiej zastosować metodę walcowania. Dzięki tej technologii ograniczamy prawdopodobieństwo uszkodzenia śruby podczas funkcjonowania mechanizmu.
Z uwagi na ich ogromną sztywność, pręty stanowią jeden z najczęściej wykorzystywanych elementów łącznikowych. Zazwyczaj są one o wiele dłuższe i większe od śrubek. Z tego powodu znajdują zastosowanie w sytuacji, gdy chcemy połączyć ze sobą duże przedmioty. Wytwarza się poprzez proces walcowania lub przeciągania metalu. O prętach gwintowanych mowa, gdy ich powierzchnia została pokryta gwintem. W tym celu używa się tak zwanych narzynek. Również w tym przypadku przyda nam się olej maszynowy. Przykładowe części tego rodzaju można znaleźć na https://www.kristal.net.pl/prety-gwintowane.
W zależności od ich przekroju, mamy do czynienia z prętami okrągłymi, sześciokątnymi, kwadratowymi lub prostokątnymi. Zgodnie z polskimi normami PN, do opisania tego produktu używa się ich średnicy, gatunku oraz klasy stali, z której został on wykonany. Zadanie rozróżnienia prętów jest ułatwiony, gdyż zostały podzielone na modele gładkie oraz żebrowane. Jeżeli szukamy silnego łącza, trudno o znalezienie lepszej alternatywy dla tego sprzętu.
